Bir hafta sonunu daha geride bıraktık:( Hatta bir koca ayı.
Keşke hep hafta sonu olsa, ya da ben evimin kadını, çocuğum okuldan dönüşte kendisini bekleyen annesi olsam:(
Okul başladı başlayalı her sabah 'anne ben etüde kalmak istemiyorum. Nolurrr beni geç almayın' diye başlıyoruz güne. Hele pazartesileri tam PAZARTESİ SENDROMU yaşanıyor. Daha şimdiden başlarsak bir ömür nasıl geçer be miniğim. Biliyorum tek sorun etüde kalması ve okuldan geç alınması. Bu okulda alışmadı kalmaya, alışamadı, alışamıyor:(((
O mutsuz, ben mutsuz. Ne olacak böyle bilmiyorum. Dün gece yattığında 'Anne her gece kabus görüyorum' dedi. 'Ne görüyorsun?' diye sorunca 'ben etüde kaldığımda gelip beni almıyorsunuz, okulda tek başıma kalıyorum'. Ne denir ki:((((
''Pazar keyfi'' diye başlık atıp, ''Pazartesi mutsuzlığu''na dönen postumun amacı bu değildi aslında. Dün yapılan Çikolatalı Muffinlerdi konu. İlk denememdi. Ablam gelecek diye yapıverdim. Güzel mi oldu? Evetttt güzel oldu. Ev halkı çok beğendi:)))
Yaparken üzerlerine damla çikolata koymayı unuttum:( 2. parti fırına girmeden aklıma geldi. Onlar daha da güzel oldular:))
Sıkıntılı başlayan bir hafta su gibi akıp geçsin ve güzel hafta sonu gelsin diyerek, herkese iyi haftalar dilerim:))