Benim bir köpeğim vardı, adı Baron'du, Fransız terieri. Aldığımızda 5 aylıktı, çok edepsiz ve hareketliydi. Çok tatlıydı çoook:) Evlendim, bir süre annemlerin yanında kaldı, sonra bizim eve geldi. Rahmetli babam onun için 'Çeyiz number one' derdi.
Hep yanımdaydı, bebek gibiydi. Kucağıma veya yanıma kıvrılıp yatardı. Okan doğduğunda (2006) 13 yaşındaydı.
Artık yaşlanmıştı, kalbi rahatsızdı. Okan 5 aylıktı aramızdan ayrıldı:((( Onu çok seviyorduk, ailemizin bir ferdiydi. Oki onunla büyüsün çok isterdik. Ama olmadı:( Onu çok özlüyorum, başka köpeğe sahip olmayı da açıkçası cesaret edemedik (şimdilik).
Oki son zamanlarda bir köpek istiyor, hayvanları çok seviyor ve neyse ki büyük de olsa köpeklerden korkmuyor. Hafta sonu tatile gidecek olan şirketten bir arkadaşım, 3 yaşındaki golden retriever cinsi köpeğini bırakacak bir yer arıyordu. Ben de hemen talip oldum tabii:)))
Şimdi 4 günlüğüne Betsy bizde misafir. Tam da tahmin ettiğim gibi Okiyle çok iyi anlaştılar. Betsy'de çok akıllı ve uslu bir çocuk:)))
Cumartesi günü Emre işten gelince çok sevindi. Yapmadığını bırakmadı. Sanırım o da bizi sevdi. Pazar günü de çıktık sitenin bahçesinde top oynadık:))
Hem Okiye hem de bize çok iyi geldi. Evimize neşe kattı.
Yorulmuş olacaklar ki eve girince yayıldılar halının üstüne:))
Yarın gelip alacaklar Betsy'yi. Biz çok alıştık, nasıl ayrılacağız bilmiyorum. Ama her zaman kapımız açık, istediklerinde yine Betsy'yi seve seve misafir ederiz:))
Hiçbir köpeği hayvanı ayırmam severim ama Golden Retriever'lar 100 numaralar. Arkadaş ve ev canlısı süper uysal,yaramaz cocuk gibiler.Bizimkisi daha küçükken öldü ve vicdan azabı elinde nbirsey gelememesi cok kötü oluyor.Ama annemi ikna ettim mezun olunca alacak bana bir dost.Keske sizde alsanız Okan'a bi golden ama çabuk büyüyorlar ve aşırı enerjikler, günde en az 2-3 saatinizi ona bakımınıa çiş ve kakalarına ayırıp parkta yormaya ayırmak lazım.Şehirde zor ama siz bakarsınız eminim
YanıtlaSilAshley; ahh ben de çok seviyorum köpekleri. Ama evde bakımı çok zor. dediğin gibi 2-3 saat dolaştırmak lazım. Hele çalışıyorsan daha da zor. Bütün gün yalnız kalacak. Köpeğin için de çok üzüldüm:( küçükken kaybetmek daha üzücüdür eminim. Bizim Baroncuk artık hasta ve yaşlıydı.
SilÇok tatlılar bende çook seviyorum hayvanları özellikle köpekleri kızkardeşimin 13 yaşında bir ispanyol cooker ı var,ondan biliyorum evde çok zor bakılıyor ama hepimiz onu çok seviyoruz..Sevgiyle..
YanıtlaSiltatlıhayat, ayy cookerlar da çok tatlı olur, hele o kulakları kadife gibidir:)) Ev apartman katıysa gerçekten zor. Bahçe oldu mu süper. O zaman hiç durmam alırdım bi tane:)
Silsenin bir anne olarak bilincine hayranım....eğer bir gün anne olmaya karar verirsem akıl danışacağım ender insanlardan birisin sen...Baron için üzüldüm...çok tatlıymış...ve betsy'e kucak açmanıza da çok sevindim...umarım yine gelir de bize yine neşesi bakınca hissedilen fotoğraflar çekersin :) sevgiler
YanıtlaSilturuncu oda; ayy çok teşekkür ederim:)) Çok gurur duydum:) Bakalım belki yine bir yerlere gidecek olurlarsa, Betsy yine misafirimiz olur. Okan'da çok sevdi, devamlı aklında:))
Silbaron çok tatlı bir köpekmiş.aranızdan ayrılması çok üzücü.ailenin bir fersi oluyorlar.yerleri dolmuyor.fotoğraflara bayıldım.yazından sanki bir köpek sahiplenmeyi tekrar düşünecekmişsiniz gibi hissettim.çocuklar çok seviyorlar hayvanları.öykü kedimiz olmasına rağmen köpek almamız için sürekli bize baskı yapıyor daha 3 yaşında.okana da iyi gelir evde bir hayvanın olması
YanıtlaSilebrulikedi, evet Baron çok tatlıydı, oyuncuydu, hareketliydi. Çok seviyorduk onu ve çok özlüyoruz. Ahh isterim sahip olmak ama çalışırken zor, apartmanda zor. Bahçeli bir evim olsa, çalışmıyor olsam kesin alırdım:) Çocuklar çok seviyor gerçekten hayvanları. Bence anne babanında tutumu çok önemli. Öyle 'ayy ısırır, ayy tırmıklar' diye korkutmazlarsa çocuklar da severek yaklaşıyor zaten.
Sil