Yeni Bir HAYAT

Evettt yeni hayatın ilk günlerini yaşıyorum:)

Aralık ayı itibariyle artık işsiz biriyim. 18 yıllık çalışma hayatım son buldu. Son 14,5 yılımı geçirdiğim 'eğitim yazılımı' sektöründe diğer 24 arkadaşım gibi benim de işime son verildi:(

Ama mutluyum... Çünkü; artık çok yorulmuştum. 
Mutluyum... Çünkü; sabah 9, akşam 18 çalışmayacağım ve sabah akşam o deli trafiği çekmeyeceğim. 
Mutluyum... Çünkü; hayatımda 'ÇP, BT, RW, DR, FS, STK, QA, DEADLINE, VSS, check out, check in, yıllık izin formu, serbest zaman izin formu, masraf bildirim formu, source, SWF, MOV, AVI, MP4, Webm, publish, PNG, SWG, süreç, standart, SB vs. gibi kısaltmalar, terimler olmayacak. 
Mutluyum... Çünkü; her sabah hazırlanıp, yaklaşık 25 km. (trafikte sinir stres içinde) gidip, yüz okutup, sıcak bir 'GÜNAYDIN' yerine, mekanik bir 'ONAYLANDI' sesi duyup, kart basıp, yerime oturup bilgisayarımı açmayacağım. 
Mutluyum... Çünkü; her cümlenin arasına katılan ingilizce kelimeleri artık duymayacağım. 
Mutluyum... Çünkü; iki yaşından beri 18:30lara kadar etüt de kalan oğlumu okuldan vaktinde alacağım ve onunla daha çok zaman geçireceğim:))) 
Mutluyum... Çünkü; kendime,evime ve aileme ayıracak vaktim ve enerjim olacak. 
Mutluyum... Çünkü; evimde uzun zamandır özlemini çektiğim vakitler geçireceğim.
.
.
.

Mutsuzum...??? Çünkü...??? aaa bulamadım...

hıımm, sadece sevdiğim arkadaşlarımı eskisi kadar sık göremeyeceğim olabilir o kadar. 

Şimdi, önce biraz dinlenmeli ve kafayı toplamalıyım. Kolay değil 18 yıllık bir alışkanlık var. Sabah uyanıp, hazırlanıp, işe gitmek, tüm gün çalışıp yorulduktan sonra eve dönmek, hafta sonlarını, bayram tatillerini iple çekmek, 15 günlük yaz tatilinin ilk gününden geriye saymak yok artık ... Şimdi daha sakin,dingin ve huzurlu bir hayat beni bekliyor. 


Biliyorum ki bu benim için bir işaret. Yapmak isteyip de yapamadığım, cesaret edemediğim şeyler için önüme açılan bir fırsat, bir yol. Artık hayalleri gerçekleştirmek için planlama zamanı. 



Bu yazıyı yazıp yayınlayana kadar neredeyse iki hafta geçti bile. Yeni hayattan çok memnunum:)) sabah her zamanki gibi erken kalkıp Oki'nin kahvaltısını hazırlıyorum. Vakti gelince evden çıkıyoruz, Onu okula bıraktıktan sonra parka gidip yürüyüş yapıyorum (hep hayalini kurduğum bir şeydi mesela:)). Eve geliyorum, işyerindeyken geçmek bilmeyen saatler evdeyken çabucak geçiveriyor. Saat 15:45, çıkıp Okan'ı okuldan alıyorum. Evimize geliyoruz. Her gün istediğim saatte istediğim şeyi yapabilmek büyük mutluluk benim için:)) Düşünsenize; artık rahatsızken veya oğlumun ara tatillerinde falan kimseden izin almama gerek yok:)) İnsanın istediği saatte duşunu alması bile ne büyük özgürlükmüş meğer:)))

Artık kışı bile seviyorum:) Kar çılgınlar gibi yağabilir, yollar kapanabilir, okullar tatil olabilir. O bile çileden çok keyif olacak benim için:))