En Sonunda:)))))

Sonunda bitti:))) Evet evet aylar önce başladığım ve bir türlü bitiremediğim sehpa bitti. Artık evimde:)))))) Bir önceki postumda ipucu vardı zaten:)))

 

Bu iş elimde nasıl uzadı, aylardır nasıl süründü bir bilseniz. Her atölyeye gidişimde 'bu gün sehpama bir el atayım' diyerek geçti. Ama sıra bir türlü gelmedi. Hep başka şeyler yapmak istedim. Ama artık atölyedeki ısrarlara dayanamayarak:)) ne yapacağıma karar verdim. Sonunda da yaptım ve bitti. Ohhh bee:)))

 

Artık evimde, salonun baş köşesinde, kapıdan girer girmez 'Heeheee artık yeni yerim burası' dercesine gururla duruyor:))

 

Altında yine atölyede yaptığım gazeteliğim, üzerinde son yaptığım LOVEmla:)))

Şimdi gelelim bu özel parçanın hikayesine:)))

Yıllar yıllar önce ilk evlendiğim zamanlarda, rahmetli anneannemin İstanbuldaki evinin balkonunda atılık duran, virane bir haldeyken geldi evimize. O zamanlar komalak cila diye antika eşyalara uygulanan bir cila yaptırmıştık. Sonrada böyle üstü örtülü durdu yıllarca.

Dedim 'hadi sana bir el atayım, havan değişsin biraz'. Tarih 07.Ağustos.2009. Çıkarttım balkona. Gittim geldim zımparaladım.

Sonra uzun süre boyasız, örtü altında saklanmış bir durumda kullandım. Baktım durdukça duruyor. Aldım onu götürdüm atölyeye Tarih Nisan.2011

Atölyede bir güzel boyadım beyaza, bacak kısımlarını antiquing medium ile eskittim. Tarih Mayıs.2011

Sonrası...

Sonrası mı? uzun upuzun bir aradan sonra, üstü yağlı boya ile boyandı (tarih bu arada ekim.2011 falan), silindi. Beklemeye alışık zaten, 2-3 hafta daha atölyenin çatı katında bekledi. En nihayetinde ne yapacağıma karar verdim. (Tabii bu sırada bir an önce bitireyim diye fotoğraf çekmeyi unuttum) 

Beyaz renkle stencil uyguladım. Yağlı boya ile eskittim. Sentetik vernikle vernikledim. Oldu mu size tarih KASIM.2011.

Ehh bir de fotoğraflayıp, yayınlamam Aralık.2011. Yani aylar değil yıllar geçti değiştirmeye karar vereli. Yapım aşaması kadar postuda uzun oldu işte böyle:))